PP-zeekamp 2009

Ik mis de ganzen
Het is de maandag, ik word wakker in stilte. Ik heb net een geweldige week gehad in Anna Pauwlona. Acht dagen in een tentje op een luchtbed. In mijn eerste nacht werd ik wakker om kwart over vier van een heleboel lawaai. Het leken campinggasten die heel, heel erg ver in het glaasje gekeken hadden en tussen de tenten zwalkten. Het waren wel gasten, maar ze liepen niet, ze vlogen: “onze buren de ganzen, veel ganzen”.   foto Ellen Mulders Het was mijn 2e zeekamp. Je moest je niveau aan geven en ik had dat voorzichtig ingevuld. ’s Avonds werd ik tot mijn eigen verbazing ingedeeld in ZV-groep 2 o.l.v. van AlbertJan & Nico. ZV2, verbazend, mijn hoge steun is slecht en hoge golven van achteren vind ik niet leuk. Maar we gaan er voor. Meteen wordt gestart met de planning: marinehaven - Noorderhaaks. Gerust gesteld door deze aanpak kruip ik in mijn tentje.    's Nachts en zondagmorgen regent het als we naar den Helder vertrekken. Nadat we ingestapt zijn, wordt het warempel droog, dat is boffen. We volgen de kust en steken dan over naar Noorderhaaks om te pauzeren en wat oefeningen te doen. Na de lunch gaan we riching Huisduinen. Het is behoorlijk onstuimig, eigenlijk een beetje "te onstuimig" voor een eerste dag. Een deelnemer heeft wat problemen en moet gesleept worden. Ik mag hem stabiliseren door naast hem te liggen en hem vast te houden. Ik word dus ook gesleept. Vlak langs de kustpasseren we de Helsdeur. Deze oefeningen hadden een hoog gehalte van "het is echt". Het GPS-log gaf aan dat 19 km/uur de hoogste snelheid geweest was. Op maandag doen we kalmpjes aan met een tochtje den Oever – Balgzand.   En ’s avonds wordenplannen gesmeed voor de dinsdag. Het wordt zoiets als zondag, maar dan met een rondje rechtsom Noorderhaaks en twee keer door de Helsdeur. Na de heftige golven van zondag, slaap ik die nacht erg slecht, 2 keer door de Helsdeur…!		Dinsdag, als we bij Huisduinen de oversteek maken, heb ik de Helsdeur niet eens opgemerkt. Die deur was vandaag dicht. Na de pauze starten we het rondje Noorderhaaks. Maar Nico heeft een kleine Tidalrace ontdekt en zo moet ik wel gaan surfen. Omdat ik nu veel meer naar voren en achteren beweeg lukt het me zowaar. Ik ga al een beetje surfen, zonder dat ik het gevoel heb onbestuurbaar te worden. Door de aanwijzingen van AlbertJan en Nico begin ik wat vertrouwen te krijgen. Omdat we de bocht om gaan komen de golven erg sneaky steeds meer van achteren en worden ook steeds groter. Langzaam begin meer te durven en groeit mijn zelfvertrouwen. Als we na Huisduinen noordwaarts varen is de Helsdeur weer dicht. En daar heb ik dan slecht om geslapen.  Woensdag was een oefen-keuze-dag. Vraag een instrukteur en je kunt met hem oefenen. Eigenlijk had ik het eskimoteren (weer) onder de knie willen krijgen, maar ik ging oefenen in surfen. Van het IJsselmeer kwamen leuke golven aan en daarop kon ik mooi oefenen met het peddelroer.  Donderdag en vrijdag veel gered en gesleept. Noorderhaaks wordt onze standaard lunchplaats. Elke gelegenheid om te surfen grijp ik nu aan om dit onder de knie te krijgen, lees mijn weblog. En als we op de slotzaterdag heen en weer naar Oude Schild gaan, zijn er op de terugweg zowaar leuke golven. Het was een mooie week. Ik had het niet gedacht, maar ik ben surfen leuk gaan vinden.  Instructeurs, bedankt.  Zeekamp-fotoalbum

Uit waterTon’s  zeekamp dagboek 2008.

Foto’s: Axel, AlbertJan, Jacob & waterTon

2-8-08, Zaterdag , AnnaPaulowna, een week kamperen.               
In 2007 ben ik op de Waddenzee geweest en nu zijn de Noordzee en het IJsselmeer aan de beurt.
Kamperen deed ik 40 jaar geleden toen ik jonger was. Nu moet ik weer omdat ik zonodig wil peddelen. Vorige maand had ik geoefend in de 21ste Friese Elfstedenweek, elke dag tentje opzetten en de volgende dag inpakken.
Vandaag zaterdag 2 augustus 2008 was het droog en kon hij 8 dagen blijven staan, dit was dus zo gebeurd.
Daarna een wandeling om kennis te maken met de andere deelnemers. Weer een heleboel nieuwe gezichten en namen. ‘s Avonds werden de groepen ingedeeld, met 7 anderen kwam ik in groep 2.

foto: Jacob Zwagerman

 

 

 

 

  

3-8-08, Zondag, Huisduinen – Waddenzee v.v.                                                 

Instappen vanaf het strand en wegvaren.
Dat gaat goed, maar ik kan geen koers houden en even later ga ik om. De X-redding gaat snel en succesvol. Dat is een tik voor mijn zelfvertrouwen.Mijn 2008-vaarkilometerteller staat al over de 1000 en ik heb genoeg conditie. Wiebelig blijf ik tussen mijn medevaarders. De kanoneus blijft eigenwijs, ik heb de kano verkeerd beladen. Gelukkig blijf ik overeind. We ronden Den Helder en varen over het Balgzand naar “het Kuitje”, onze rustplek. rustplek.                                                                                      

Mijn 2008-vaarkilometerteller staat al over de 1000 en ik heb genoeg conditie. Wiebelig blijf ik tussen mijn medevaarders. De kanoneus blijft eigenwijs, ik heb de kano verkeerd beladen. Gelukkig blijf ik overeind. We ronden Den Helder en varen over het Balgzand naar “het Kuitje”, onze rustplek.

Daar lunchen we en gaan de wieltjes (ca 1 kg) van achter- naar het voorluik, de belading is nu goed.

De terugreis eindigd door tijdgebrek en weersomstandigheden in de marinehaven, onze noodopvang.

Axel is nog in Huisduinen en is zo vriendelijk om 5 chauffeurs op te halen. Dat is erg knus die 4 man op de achterbank. Even later zijn we met 10 kano’s onderweg naar de camping.

Op deze soms druilerige dag, met wind waren we te laat weg gegaan. Alles ging te laat, ook de start, te lang geluncht met als gevolg stroom en wind tegen.

4-8-08, Maandag, den Oever.                              
We hadden inspraak, de ene helft van de groep koos den Oever, de andere helft koos voor oefenen van lage steun en reddingen. Vandaag is het gelukkig droog en zelfs af en toe zonnig. 

foto: Axel Schoevers                                             

Axel was aanwezig en demonstreerde een nieuwe redding: “de teen-haak”. Allemaal, Eefje, Gisella, Dirk, Fonger, Matthijs, Sjoerd, Otto en ik hebben dit uitgebreid onder leiding van AlbertJan en Hans geoefend. Deze redding gaat buitenom en is sneller en veiliger dan de X- redding.
Axel had van onze groep videootjes gemaakt, hoe wij peddelden. Een zeer nuttige analyse kwam later.
Een andere groep was aan het oefenen met drenkelingen. Dat was al van verre te horen. Ik heb nog nooit slachtoffers en redders zo horen lachen. Ze moeten er een blijvende lachkramp aan over gehouden hebben.

5-8-08, Dinsdag, Callantsoog.                            
Branding varen. Extra spannend voor mij om twee redenen, ik had het nog nooit gedaan en ik had nog bibbers van het eerste omgaan op zondag. Uiteindelijk bleek het best mee te vallen, hoewel ik onzeker bleef.                     

foto: Axel Schoevers

‘s Morgens was de opdracht: “Gecontroleerd aanlanden”. Dat is niet in een surf komen, iets wat natuurlijk (leuk!) , vaak niet lukte.
‘s Middags mochten we surfen. Ik ben vaak omgegaan, maar op het einde ben ik 2 keer in een gecontroleerde surf gekomen met mijn peddel in het schuim aan de zeekant. Dat was een superbelevenis.

6-8-08, Woensdag, Oude Veer.                            
“Kies maar een instructeur” hoorden we en “oefen wat je maar wilt”. Dat werd dus genietend leren.
De instructeur vroeg wat mijn wensen waren: “eind volgend jaar kunnen eskimoteren”.
“Dat moet toch eerder kunnen” zei hij. Later zei een andere instructeur hetzelfde. Dat geeft hoop.
Bij de lage steun wil Hans een “plop” horen, dus ik zei: “plop”. Maar hij bedoelde dat ik de peddel door het wateroppervlak moest drukken, waardoor je dan een “plop” hoort.
Op de 2de dag had ik gehoord, dat als je je oor op je schouder legt, je de heupbeweging in gang zet. Nu leerde ik dat een kniebeweging daarbij ook helpt.
Rechtuit en achteruit varen kunnen we allemaal, maar naar links en rechts peddelen kan ook. Je zit dan dwars in je kuip. Zo opzij varen gaat erg langzaam, je heup- en schouderspieren worden goed opgerekt.

7-8-08, Donderdag, KVT                               
Regen, bliksem, wind. We kregen uitleg over het beladen van de boot. Daarna, voor ons mondeling het examen: “’KanoVeiligheidsTest’. Drie examinatoren overhoorden ons over wat we wisten van kano’s, veiligheid en EHBO. Het was af en toe echt pittig. Na de lunch werd het even droog, zodat we de praktijk konden laten zien op het Oude Veer. Kano slepen, drenkeling op de punt van je kano vervoeren, eskimo- (is puntjes-) redding en de X-redding en ook nog een stuk zwemmen.
De andere groepen kregen een excursie naar het reddingmuseum en het kustwachtcentrum. Toen ook zij terug kwamen was de camping bijna veranderd in een zwembad. Eén dame had zoveel water onder haar tent dat ze op een waterbed sliep.

8-8-08, Vrijdag, Huisduinen.                            
ZV examen voor anderen, wij bleven voor de kust.                                                               

foto:  Axel Schoevers

Niet naar de Bol, daar waren we niet geoefend genoeg voor. Dus varen, varen en varen. De wiebeligheid was nog steeds niet over. Ik was steeds aan het denken wat ik verkeerd deed. Plotseling ontdekte ik het, ik zette me steeds vast met de knieën tegen het dek. Dan kan de boot niet lekker drijven en daarom zat ik wat stijf in de kuip.
Dat vast zetten was een gevolg van het zo snel mogelijk willen varen op mijn thuisrivier, de Overijsselse Vecht.
Vanaf dat moment ging het allemaal veel beter, ik zat weer lekker los in de kuip, de kano bewoog onder mij heerlijk.

9-8-08, Zaterdag, Den Oever - Oude Zeug vv                   
Het IJsselmeer dit keer. Alleen de vrijwilligers voor de BBQ mochten thuis blijven. Als één groep vertrokken we met 40 peddelaars vanaf het bekende oefenstrandje in de Zuiderhaven. Anita was voorvaarder en bleef dat tot vlak voor het keerpunt. Na de lunch bleven de ZV- kandidaten achter om op reddingen geëxamineerd  te worden.
Daardoor hadden wij na terugkomst in den Oever veel tijd over om te spelen (is oefenen). Enkelen slaagden er in om in hun boot te gaan staan, wat mij ook lukte. De wiebeligheid was nu echt over.
’s Avonds de BBQ. Voor dat begon, werden de diploma’s uitgereikt door onze instructeurs. Ondertussen zorgden de koks, Elco en Ronald voor het roosteren van het vlees. De salades zagen er fantastisch uit en ze smaakten ook zo.      

eigen foto

Het was erg gezellig, we waren een grote familie geworden.
Een aantal mensen hadden hun tent en andere spullen al ingepakt, daardoor was het al zo leeg op de camping, dat de auto’s naast de tentjes konden staan.

10-8-08, Zondag, Vertrek.
‘s Nachts bulderde de wind, maar bij het inpakken van de tenten was het gelukkig droog. Dan nemen we afscheid, we  wisselen nog wat adressen uit en gaan naar huis.
Volgen jaar hoop ik er weer bij te zijn, de datum is al genoteerd: “1 t/m 8 augustus 2009”.

Resumé.
Ik heb veel geleerd en oefen gewoon verder. Gelukkig heb ik een ondiepe zandplas in de buurt, ik “plop” daar heel wat af. Omdat ik steeds oefen om mijn oor op mijn schouder te leggen en door het dwars peddelen, kan ik nu ruim voorbij mijn achterpunt kijken.
Organisatie en instructeurs bedankt en tot ziens.